من هنوز تو خاطرات تو گمم
توی یه یاس ه پاکی که نمیری از یاد
مث یه صدف تو عمق دریا
مث ماه آسمون
من بدون تو گمم
باز باورم کن
تا چندیکه نفس دارم با تو باشم
تو نباشی من
من هیچ
حتی گل های یاس تو گلدون هم
از نبود تو میمیرند .
من چطوری باید بگم
من بودن تو حتی نفس نمیکشم
باز من تو خاطرات تو گمم . . .
رفتی
رفتم
رفت
رفتیم
رفتید
رفتند
بعد رفتنت
صرف کردن فعل رفت
همه ی آن سوم شخص مفردند!
رفتی
رفتی
رفتی
.
.
.
هی روز پشت روز ,
با خاطرات تو
قرمز و سبز و زرد
رنگین کمان نشد در ذهن خسته ام ,
یادی نمانده است .
انگار سلطان رنگ هام همه سیاه شده اند !
فصلی نمانده است
دیگر به یادمم نیا!
شاید بدون تو
رویاهام دگر شوند
.
.
.
همین!!!
دیگر به خوابمم نیا .
پ . ن 1 :دیگر مچاله نمی شوم , سر در گریبان نمی برم , دیگر داد نمیزنم , شاید سکوت کنم , شاید سفر کنم , اما من از تو . . .
باشه من میگذرم . دیگر نه یاد تو_ذهن من , خاطراتت با هم ترکیب نمی شوند . من خاطرات تو را از ذهنم منحی میکنم .
پ ن 2 : چه بیایی , چه نیایی , دیگر خاطراتمو با تو جمع نمی کنم , حتی اگر خاکستری شدی , دیگر به پیش من نیا . اجبارم نکن . دیگر به یاد تو زندگی نمی کنم
پ ن 3 :پس برو . . . . . . .برو . . . . . برو . . . . .
بگذار با تنهایی خود خلوتی کنم .
خاطراتت هست گر چه نیستی تو .
چند روز پیش
بهشت من
یک ساله شد !
که تو نبودی؟
بدون تو از من صد سال گذشت .
تا 365 روز حسرت دیدنت را به دوش کشیدم
اما باز تو نفهمیدی!
چون نبودی!!!
زندگیم شده صرف
واژه ها
حرف ها
یادها
اما دیگر تو تنها نیستی!
مث من و خاطراتمون
هنوز من
کلمه ندارم برای نوشتن
سکوت میکنم
شاید تو
برگردی!!!
ای کاش . . .
پ . ن ۱ : کاش خاطراتت پاک میشد . کاش سرنوشت منو با تو آشنا نمی کرد . کاش کوله بار تنهاییامو بر دوش نمی گرفتم . کاش اینقد سکوت نمی کردم .
تنهای . . . تنها شده ام برگرد
پ.ن ۲ : دیگه نای نفس نموده بر جسمم . دیگه با من اشک ها قهرند . این همه زجر بس نیست . من از این حس میترسم .